Project: Goedkeuring van de vernieuwde samenwerkingsovereenkomst tussen Vlaanderen en het Gezamenlijke VN-Programma voor de strijd tegen hiv en aids (UNAIDS), 2015-2018 en toekenning van de bijhorende werkingssubsidie
Tijdsduur: 2015-2018
Budget: 3.000.000 euro
Op 24 november 2000 keurde de Vlaamse Regering haar eerste projectfinanciering voor UNAIDS goed. Hiermee onderkende ze dat de strijd tegen hiv en aids een enorme uitdaging voor Zuidelijk Afrika vormde.
Met dit vernieuwd samenwerkingsakkoord wil de Vlaamse Regering de toegang tot seksuele en reproductieve gezondheid en rechten op het mondiaal niveau maar zeker ook in de partnerlanden verder promoten.
De groepen die nog steeds het vaakst getroffen worden door hiv en aids zijn niet toevallig ook de meest kwetsbare, door de bredere maatschappij gemarginaliseerde of gediscrimineerde groepen, zoals homoseksuele mannen, sekswerkers, intraveneuze druggebruikers en, zeker in het geval van Zuidelijk Afrika, jonge vrouwen. De laatste tijd wordt het echter steeds duidelijker dat men ook adolescenten, de hele groep van 10-19 jarigen, tot deze kwetsbare groepen moet rekenen.
Dikwijls leidt dergelijke discriminatie en/of marginalisering tot verhoogde kwetsbaarheid voor besmetting en volledige ontwikkeling van de ziekte, aangezien deze personen: [1] vaker het slachtoffer worden van fysiek/seksueel geweld; [2] zich door hun soms illegale status gedwongen zien hun geaardheid en hun gedrag te verbergen en zo niet specifiek op te volgen zijn en/of [3] bij uitstek verstoken blijven van preventieprogramma’s en/of gezondheidszorg, inclusief chronische behandeling. Repressieve nationale wetgeving tegen bvb. homoseksuele mannen in vele Afrikaanse landen met een hoge hiv en aids-prevalentie is dan ook nefast voor het voeren van een preventie- en behandelingsbeleid gericht op deze specifieke doelgroep. Daardoor kan deze groep nog sterker dan anders uitgroeien tot een zgn. drivergroup van deze epidemie. Binnen de juiste fora moet men de dialoog met deze landen en hun wetgevende en uitvoerende macht voeren opdat zij, vanuit een consequente mensenrechtenbenadering, alle vormen van uitsluiting, discriminatie en stigmatisering van dergelijke groepen uit hun wetgeving en het optreden van hun overheidsdiensten (orde- en gezondheidsdiensten, juridisch apparaat…) zouden bannen. De beste fora hiervoor zijn de mensenrechtenraad in het algemeen en UNAIDS meer specifiek. De geviseerde staten ervaren daarbij meer druk wanneer binnen een multilateraal forum een door een hele groep landen gesteunde veroordeling van interne slechte praktijk op hen afkomt, dan wanneer individuele staten een dergelijke veroordeling uitspreken.
UNAIDS neemt deze rol al jarenlang op overtuigende wijze op en het is dan ook uiterst relevant deze organisatie verder te steunen. Via deze samenwerkingsovereenkomst wordt een jaarlijkse bijdrage van 750.000 euro voor de volgende vier jaar verzekerd. 250.000 euro gaat naar de ondersteuning van het algemeen hoofdkwartier in Genève, terwijl 500.000 euro jaarlijks moet ingezet worden voor de coördinerende activiteiten van de landenkantoren van UNAIDS in 8, door de Hiv en aids-epidemie zwaarst getroffen landen in Zuidelijk-Afrika.